Weer iets naar aanleiding van sLimerick, voor wie worstelt met het metrum:
Lettergrepen tellen doe ik nooit.
Mompel gewoon de hele dag ‘tuttáde tuttáde tuttáde’ en ‘tuttáde tuttá’
en na een tijdje kun je niet eens meer anders.
. – . . – . . = .
. – . . – . . = .
. – . . =
. – . . =
. – . . – . . = .
Morsetekens vind ik makkelijker te lezen dan die uutjes als symbolen.
Zet je op de punten zoveel mogelijk de niksige drieletterwoordjes
(de een het die en dat …) dan komt het bijna vanzelf goed met dat metrum.
Kijk maar:
Een poezie dat rijmt in een schema
met metrum en ritme en thema
een toon en een clou
waar gaat dat naartoe?
ook poezie, maar dan met een trema.